معاون «کمیته دولتی امور گروه های دینی» جمهوری آذربایجان ، درباره مخالفت دینداران این کشور با اصول «لائیسم» و «آذربایجان گرایی» و تاکید متدینین بر «اسلام سیاسی» ابراز نگرانی کرد و آن را خطری برای «امنیت ایدئولوژیک» این جمهوری دانست.
به گزارش مرکز فرهنگی قفقازبه نقل از پایگاه اینترنتی «ریپورت»، گوندوز اسماعیل اف گفت : « ما از نظر «امنیت ایدئولوژیک» با برخی مشکلات مواجه هستیم. مشکل اصلی مان نیز رویارو قرار داده شدن «هویت ملی» با «هویت دینی» است.»
معاون «کمیته دولتی امور گروه های دینی» جمهوری آذربایجان گفت : « برخی گروه های دینی ، عامدانه دین را در مقابل «آذربایجان گرایی» قرار می دهند. برخی به اصطلاح دینداران ، کشته شدگان «۲۰ ژانویه» و « نسل کشی خوجالی» را شهید محسوب نمی کنند و « روز جمهوری» در ۲۸ مه و «روز نیروهای مسلح» در ۲۶ ژوئن و « روز همبستگی آذربایجانی های دنیا» در ۳۱ دسامبر را نمی پذیرند. اگر یک فرد آذربایجانی ، این ها را قبول نمی کند و فقط گذرنامه جمهوری آذربایجان را در جیب خود دارد، آیا چنین شخصی برای ما، فرقی با یک فرد انگلیسی دارد؟ هدف آنها چیست که می خواهند «آذربایجان گرایی» را به این شکل تضعیف کنند؟ »
معاون کمیته دولتی امور گروه های دینی جمهوری آذربایجان افزود : « دومین مشکل اصلی برای «امنیت ایدئولوژیک» ، تضعیف «لائیسم» در میان دینداران است. آنها می گویند جمهوری آذربایجان باید با قوانین شرعی اداره شود. اما، نباید فراموش شود نظام سیاسی جمهوری آذربایجان، اسلامی نیست و لائیک است.»
گوندوز اسماعیل اف گفت : « سومین مشکل نیز ، سیاسی شدن دین است. بعضا ، دینداران در داخل مسجد و بیرون از آن، مطالبات سیاسی مطرح می کنند. آنها اعلام می کنند که جمهوری آذربایجان مناسباتش را با آمریکا، ایران و اسراییل به نحوی برقرار کند که آنها می خواهند. اما، مسجد ، مکانی برای سیاست نیست. هرکسی می خواهد به سیاست مشغول باشد، باید حزب تشکیل دهد. طبیعی است که ایجاد احزاب سیاسی به نام دین مجاز نیست. ما مخالف سیاسی شدن دین هستیم و در مقابل آن خواهیم ایستاد.»
گوندوز اسماعیل اف افزود : « یک مشکل دیگر، تضعیف اسلام سنتی است. متاسفانه ، شهروند کشور من جمهوری آذربایجان ، با دیندار شدن ، به عرب و ایرانی و ترک آناتولی ( ترکیه ای) تبدیل می شود. »
معاون کمیته دولتی امور گروه های دینی جمهوری آذربایجان افزود : « برخی از گروه های دیندار، متساهل نیستند. تقویت مذهب گرایی و وجود مخالفان نظام آموزشی لائیک نیز از دیگر مشکلات موجود است. اما، مسجد و مدرسه ، جایگزین یکدیگر نیستند. نباید تحت پوشش دینی، حقوق زنان محدود شود.»
