یکی از متهمان « دادگاه رسیدگی به پرونده نارداران ۲» گفت : «مقامات پلیس ، تبرئه پدرم را از اتهام ساختگی تروریسم و نگهداری سلاح و کودتا، به زندان رفتن من مشروط کردند. اما، برغم پذیرش من، پدرم را نیز در زندان نگه داشتند.»
به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز به نقل از بخش آذری رادیو آزادی آمریکا، در ادامه جلسات دادگاه « پرونده نارداران ۲» که در آن الچین قاسم اف، معاون جنبش اتحاد مسلمانان و ده تن دیگر محاکمه می شوند، علی شهبازوف گفت : « نیروهای پلیس پس از عملیات ۲۶ نوامبر ۲۰۱۵ در نارداران ( حمله پلیس به مجلس عزاداری در منزلی در نارداران در آستانه اربعین در سال ۲۰۱۵) پدر مرا نیز دستگیر کردند. در برابرم شرط گذاشتند که اگر به زندان بروم، پدرم را آزاد خواهند کرد. من نیز پذیرفتم. در نتیجه، مرا با استناد به بیش از ده ماده قانون، به اتهاماتی نظیر تروریسم، تلاش برای براندازی دولت و نگهداری غیرقانونی سلاح متهم کردند. اما پدرم را نیز آزاد نکردند و او را هم به اتهام نگهداری غیرقانونی سلاح به زندان فرستادند. پس از آن ، دو عضو دیگر از خانواده ما را نیز دستگیر کردند و دو برادرم نیز به نگهداری غیرقانونی سلاح متهم شدند. »
گرچه آتابالا شهبازوف، پدر این خانواده ، یک ماه پیش، از زندان آزاد شده است، اما هنوز سه پسر وی زندانی هستند.
یکی دیگر از متهمان به نام ناهید قهرمانف، کارشناس علوم دینی نیز گفت : « در آن زمان نیروهای پلیس در نارداران عملیات کرده بودند و شمار زیادی پلیس در نارداران حضور داشتند. باور کردنی نیست که در آن شرایط ، علی شهبازوف با خود سلاح نگه داشته باشد. »
کامل محمدوف، از نیروهای «اداره مبارزه با جرایم سازمان یافته» وزارت کشور که به عنوان شاهد در دادگاه حضور داشت، در پاسخ گفت : « شاید علی شهبازوف، سلاح را می برد به جایی بیاندازد.»
کامل محمدوف، همچنین گفت که وی در عملیات دستگیری «امیرعلی علی اف»، یکی دیگر از متمان که ۷۰ ساله است، حضور داشته است و از «امیرعلی علی اف» ، سلاح و «کتابچه پیام طالع باقرزاده» کشف شده است.
«امیرعلی علی اف» نیز گفت: « اصلا چنین کتابچه ای را ندیده ام. یک نفر آن کتابچه را به من نشان بدهد تا ببینم چه کتابچه ای است؟ در حیاط منزل من، چاه عمیق وجود دارد. اگر سلاح در اختیار داشتم، در آن چاه می انداختم. زیرا، در آن زمان ، قشون شش تا هفت هزار نفری به روستای نارداران وارد شده بود. »
امیرعلی علی اف خطاب به کامل محمدوف، نیروی «اداره مبارزه با جرایم سازمان یافته » افزود : « نمی خواهم تو را به خدا واگذار کنم. جوان هستی. من هفتاد سال سن دارم. فرزندانم را دستگیر کرده بودند. گفتم آنها را آزاد و مرا بازداشت کنید و در اتهام من هم نگهداری سلاح را بنویسید. نیروهای نقاب پوش به منزلم وارد شده بودند. آنها گفتند :«دایی! تو را هم آزاد خواهیم کرد.» اما، اکنون دو سال است که در زندن هستم. از خدا نمی ترسید؟ اگر ۲۰ سال زندان هم برایم ببرند، حقیقت را خواهم گفت. مرا در بازداشت شکنجه نکرده اند.»
عیسی ابراهیم اف، یکی دیگر از متهمان ( که در بازگشت از سفر کربلا در آستارا دستگیر شده بود) نیز در پاسخ به شهادت «رامیل سلیم اف»، یکی از کارکنان اداره مبارزه با جرایم سازمان یافته، مبنی بر تحویل سلاح و کتاب از طرف عیسی ابراهیم اف گفت : « من تحت فشار چنین اعترافی را امضاء کردم. این نیروی پلیس (رامیل سلیم اف)، همشهری من و لنکرانی است. در زمان بازرسی از منزلم نیز با من به زبان تالشی صحبت می کرد. به من گفتند که بنویس سلاح ها را از قبرستان پیدا کرده ام. به من گفتند که اگر خواسته هایشان را اجرا نکنم، پدرم را دستگیر خواهند کرد. به همین خاطر، من هم هرچه گفتند اجرا کردم.»
رامیل سلیم اف گفت : « از منزل رامیل علی اف، (یکی دیگر از متهمان) نیز علاوه بر مواد آتش زا، کتابچه های «پیام طالع باقرزاده» را کشف کردیم. »
رامیل علی اف نیز گفت : « این پلیس دروغ می گوید. آن ها این مواد را خودشان در منزلم گذاشتند و خودشان هم برداشتند. مرا با آزار و اذیت و فحاشی علیه خانواده ام تهدید می کردند و به همین علت، مجبور شدم اعتراف نامه امضاء کنم که از من سلاح کشف شده است. کسانی را که این ظلم ها را به ما کردند، به خدا واگذار می کنم.»
آقاعلی یحیی اف، یکی دیگر از متهمان گفت : « ما را بخاطر حاج طالع باقرزاده ، دستگیر کرده اند. ما را تروریست قلمداد می کنند. حال آنکه در این جامعه، بی ضررتر از ما کسی وجود ندارد. »
ناهید قهرمانف ، یکی دیگر از متهمان نیز گفت : « در اروپا حتی حقوق حیوانات نیز حفظ می شوند. اما، در جمهوری آذربایجان به انسان های بی گناه ، این قبیل اتهامات سنگین وارد می شود و سال ها در زندان نگه داشته می شوند. زیرا، در جمهوری آذربایجان، دادگاه واقعی وجود ندارد.»
جلسه بعدی دادگاه در روز ۱۳ اکتبر برگزار خواهد شد.
