به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز، شبکه اجتماعی جمهوری آذربایجان در گزارشی تصویری از روستای “شورنوخو” در مرز شهرستان قبادلی جمهوری آذربایجان با شهرستان سیونیک ارمنستان، گفت شاید بتوان این روستای تقسیم شده میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان را نماد همزیستی آتی ارامنه و آذری ها نامید!
براساس این گزارش، شورنوخو با جاده متروکه گوریس – کاپان به دو نیم تقسیم شده است که نیمه شمالی آن به ارمنستان و نیمه جنوبی آن به جمهوری آذربایجان تعلق دارد. هم اکنون ساکنان ارمنی در خانه های نیمه متعلق به ارمنستان سکونت دارند، اما منازل مخروبه و نیمه مخروبه در نیمه متعلق به جمهوری آذربایجان خالی از سکنه هستند.
شبکه اجتماعی جمهوری آذربایجان افزود با پیش نویس سند صلحی که در واشنگتن میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان مورد توافق قرار گرفته است، آذری ها و ارامنه می توانند در اینجا با مسالمت زندگی کنند، اما نباید از یاد ببریم که شورنوخو متعلق به جمهوری آذربایجان بوده است و در سال 1920 که زنگزور (نامی که جمهوری آذربایجان برای جنوب ارمنستان استفاده می کند) توسط شوروی به ارمنستان داده شد، این روستا نیز تقسیم شد و خانه های بخش ارمنستانی این روستا نیز تا سال 1988 که آذربایجانی ها از این منطقه بیرون رانده شدند، متعلق به آذری ها بود.
در این گزارش درباره علت اینکه پس از گذشت پنج سال از زمان جنگ دوم قراباغ و خروج نیروهای نظامی ارمنستان از اراضی اشغال شده جمهوری آذربایجان و باز پس داده شدن این مناطق به حکومت جمهوری آذربایجان، چرا ساکنان شورنوخو و اکثریت مطلق روستاها و شهرهای این مناطق به خانه های خود بازنگشته اند؟
