“فاطمه زهرا سلام الله علیها در نحوه رفتار و گفتار و کردار شبیه ترین مردم به رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم بود. چه خوب که فاطمه داریم و جانمان به فدای غبار لباس وصله خورده حضرتش.”
رهبر شیعیان ترکیه صلاح الدین اوزگوندوز پس از بیان بخشهایی از فضائل و زندگانی حضرت فاطمه علیها سلام به مسائل مهم روز اشاره نمود.
ما به عنوان مهاجر به این سرزمین نیامده ایم
ما به عنوان مهاجر وارد این کشور نشده ایم. ما اهل ایغدیر، قارص، آماسیا، موش و وان هستیم. مام میهن ما از قدیم الایام آغری، قارص و ایغدیر بوده است. سرزمین ما در قرن هجدهم و نوزدهم تابع ایران، سپس روسیه تزاری بود. هنگام برپایی جمهوریت با ترجیح خود و اخذ تصمیمی شایسته، طی معاهده قارص به همراه سرزمین حاصلخیزمان زندگی در کنار عموزاده ها و برادرانمان را انتخاب کردیم.
ما به عنوان پناهنده و یا ملتی سربار، با فرهنگی مغایر به اینجا نیامدیم، ما بخشی جدا افتاده از این ملت بودیم که سرانجام به آن پیوستیم. در این ایام که یادواره شهدای چاناک قلعه برپاست متذکر شوم که در زیارتگاه شهدای آنجا اجداد ما نیز مدفون هستند. ارواح شهدای مدافع وطن در چاناک قلعه شاد و با شاه شهیدان حضرت امام حسین علیه السلام محشور باد.
ما همچنان به درستی اخذ تصمیم یکپارچگی با ملتمان ایمان داریم. لکن به نظر می رسد فردی فرهنگ و نژاد و سرزمین این ملت را برازنده خود نمی داند و شیفته بیگانگان خصوصا اعراب بدوی شده است. البته منظور من مدنیت محمدی (ص) نیست، بلکه منظورم پادشاهی سعودی است که برای ساقط کردن دولت عثمانی توسط انگلیس برپا شد.
ممکن است بعضی را شیفتگی این شاهان احاطه کرده باشد و بدین خاطر ملت ترک را نپسندند؛ لکن این از نقصان و بدبختی آنان است نه نتیجه طرز فکرشان. ما نژادپرست نیستیم اما به ملتمان افتخار کرده و آن را می ستاییم.
در این کشور چه کسی بیش از ما صاحب حق است؟ مسئولی باید جواب این سؤال را بدهد. عده ای متعصب تندرو مدعی اعطای چیزهایی به شیعیان شده اند. مگر زمین های تفکیک شده کشور را ما خورده ایم؟ ما نیز مانند همگان در اموال عمومی کشور سهیم هستیم؛ اما مال حرام و غیر را نمی خواهیم، حق خودمان ما را کفایت می کند.
این محوطه که اکنون بهترین مجتمع فرهنگی ترکیه است را اینجانب به همراه این جماعت اصیل، با سینه سپر کردن در مقابل مشکلات متعدد حفظ نمودیم و در نتیجه توافقی که با شهرداریمان داشتیم این بنا در ملک ما دائر گردید. چه کسی از ثمره این تلاش آزرده می شود؟ ما هرگز در پی منافع شخصی نبوده ایم. سؤال این است که چرا افرادی حق زمین خواری های عظیم در کشور را دارند ولی ما باید از حق خودمان محروم باشیم؟
اینجا میهن ما است نه وهابیان تکفیری!
آیا به خاطر دوست نداشتن معاویه که از اذان محمدی (ص) آزرده می شد و می گفت تا نام محمد (ص) را از اذان نزدایم راحت نمی نشینم، در این کشور ما باید از حقوق خود محروم باشیم؟ یا به خاطر عشقمان به شاه عالم حضرت علی (ع)؟ بنگرید محمد مصطفی سید انبیاست، علی مرتضی سید اوصیاء و اولیاست، حسن و حسین بعد از پدرشان سرور بهشتیانند و فاطمه سرور زنان عالم است. ما طرفدار اینان هستیم. طرفدار خانه ای که قرآن در آن نازل گردید. ما پیرو مذاهب و امامان ساختگی نیستیم، ما وابسته و پیرو خاندان رسول خدا هستیم.
ما ادامه دهنده مکتب احمد یسوی بنیانگذار بلاد ترک هستیم. مزدوران و فرزندان معاویه این سرزمین را به دست ترکان نسپرده اند. اینجا ما بیگانه نیستیم، امویان و وهابیان، تکفیریان و تروریست ها بیگانه هستند. وطن ما این میهن است . در این اواخر، عده ای تندرو متعصب تلاش دارند به اجرای نقشه منحوس اسرائیلی امپریالیستی “خاورمیانه بزرگ” و ویرانی بلاد اسلامی رنگ ولعاب جنگ مذهبی شیعه و سنی بدهند.
کجائید مدافعین حقوق بشر؟
آفریقا نیز به ویرانه تبدیل شد. نمونه آن سومالی، الجزایر تونس، لیبی و مصر. هیچ یک از این کشورها شیعه نیستند ودر آنها جنگ شیعه و سنی صورت نمی گیرد و همانطور که می دانید در یمن هم شیعه وجود ندارد، آنها زیدی هستند یعنی طرفداران همان زیدی که با امام اهل تسنن، ابو حنیفه بیعت کرد. آنها در اصل به حنفی ها نزدیکترند. مردم، زنان و کودکان آنجا چه زیدی و چه شافعی، بخاطر مخالفت با تفکر وهابی-تکفیری وابسته به آل سعود، زیر بمباران اسرائیل و رژیم سعودی جان می دهند. این است حقوق بشر شما؟ برای سگ و گربه ها اشک می ریزید، پس چرا در برابر کشته شدن کودکان یمنی زیر بمب های سعودی ساکتید؟ فردی بپا خاسته و می گوید ایران در حال گسترش تشیع است. والله چنین نیست! قبل از انقلاب اسلامی ایران، عراق شیعه بود، لبنان شیعه بود، ما ترکان تکیه اردبیل ایران را شیعه کردیم.
ایران یاور مظلومان است و دغدغه مذهب ندارد
از خدا بترسید. یمن زیدی است، جمهوری اسلامی ایران می گوید ترجیح ما این است که به ملت های مظلوم یاری برسانیم. مگر فلسطین شیعه است؟ تا به حال کسی به اندازه ایران این قدر صمیمی یاور فلسطین بوده است؟ آیا بوسنی هرزگوین هم شیعه است؟ در حالی که ایران بیشتر از هر کس پشتیبان آن کشور بوده است. ایران دغدغه اختلاف شیعه و سنی ندارد، اما با امپریالیسم و دنباله های آن مبارزه می کند. اکنون نیز در این جنگ، به مظلومان یاری می رساند و کار خوبی انجام می دهد. اگر بنا بر ادامه نوکری آمریکا و عدم پشتیبانی از مظلوم باشد، پس به کدام دلیل انقلاب صورت گرفت؟ 150 هزار ( شهدای انقلاب) و در پی آن 3 ملیون جوان پاک به کدام سبب (در جنگ) شهید شدند؟
بسیار خوب آیا جمهوری بنا نهاده شده توسط آتا ترک ضد امپریالیست بود یا موافق آن؟ دولت این جمهوری علیه امپریالیست بنا شده و تمام ملل مظلوم را جلوداری نموده است. آیا چنین نیست؟ ما در آن زمان با جمعیتی 10 میلیون نفری و عدم امکانات، کشور خود را در مقابل تجاوز ابرقدرت ها حفظ کردیم و سر تعظیم فرود نیاوردیم. عملی که اکنون نیز جانشینان آتا ترک باید انجام بدهند و جز آن شایسته ما نیست.
امارات متحده عربی نباید بدون وضو نام جمهوری ترکیه را به زبان بیاورد!
خطالب به دولت های خرد و کوچک کویت و امارات متحده عربی و مزدوران بی ریشه انگلیس می گویم؛ آیا ما در وضعیتی هستیم که سر خم کنیم؟ و از آنان درس گرفته و دین بیاموزیم؟ اماراتی که برای رؤیتش در نقشه به ذره بین نیاز است، قد علم کرده و با انتشار بیانیه ای شرکت نکردن ترکیه و پاکستان در بمباران مردم مظلوم یمن را محکوم می کند! ای مزدور انگلیس، تو در حدی نیستی که نسبت به جمهوری ترکیه زبان دراز کنی! مبادا بدون وضو نام جمهوری ترکیه را به زبان آوری!
به طور کلی جامعه ما دغدغه ایرانی و تورانی ندارد، بلکه موقعیت ضد امپریالیستی و ضد صهیونیستی ما، وحدت ملی و تمامیت ارضی ما مهم است. همچنین بقای دولت خط قرمز ما می باشد.
اگر سوریه، عراق و لبنان تجزیه شود، نوبت به ترکیه می رسد
در صورت تجزیه شدن سوریه و عراق و لبنان دیگر کسی نمی تواند از تجزیه ترکیه نیز جلوگیری کند. بدین سبب است که ما موافق وحدت ملی و تمامیت ارضی عراق و سوریه و لبنان هستیم و با اسرائیل و مزدورانش مخالف هستیم.؛به همین صراحت. حال این سؤال مطرح است که آیا ما در راه نادرست هستیم؟ آیا باید حامی اسرائیل باشیم؟ آیا اگر در کنار حامیان پروژه خاورمیانه بزرگی که حتی ترکیه را تقسیم و تجزیه می کند باشیم سزاوارتر است؟ لکن می بینید که ما در راه صحیح هستیم، دیگران راه خود را تصحیح کنند.
با کمال احترام بر شما درود می فرستم. روز بانوان، روز مادران بر شما مبارک باد.
