عارف یونس تحلیل گر مسائل دینی موسسه ی صلح و دموکراسی جمهوری آذربایجان در خصوص وضعیت جاری دین داران این کشور گفت: «در آذربایجان در میان دین داران، افراطی شدن اجباری در جریان است.
در کشور ما، حکومت با دین از موضع بی دینان و ملحدان گذشته برخورد می کند. آنان نمی دانند که اسلام چیست. هنوز هم نمی خواهند بفهمند که دوره ی شوروی پیش تر به سر آمده است، شوروی ها دیگر باز نخواهند گشت و نقش اسلام در جامعه ی آذربایجان صرفاً افزایش خواهد یافت. فعلاً نسل ما [نسل بازمانده از دوره ی شوروی] ایفای نقش می کند. اما نسلی که جایگزین ما می شود، احترامش نسبت به دین بیش تر خواهد بود. برخورد نوه های ما با اسلام بیش از پیش گرم تر خواهد بود. یعنی، نقش اسلام افزایش خواهد یافت. درک این مسئله واجب و ضروری می باشد. از طرف دیگر، ما باید بفهمیم که برخورد و تعامل با دین داران در جامعه ی آذربایجان باید به گونه ای دیگر باشد. مسئله ی اساسی این است که 99 درصد سلفی ها دین داران عادی هستند و تنها یک درصد آنان افراطی ها هستند. شما دقت کنید! آنان را زندانی می کنند، علیه آنان اقدامات مختلفی صورت می گیرد و در رسانه ها و مطبوعات، تصویر آن ها بسیار بد می باشد اما با وجود همه ی این ها، تحرک آن ها افزایش می یابد و تعدادشان بیش تر می شود. پس می توان گفت که سیاست اختناق و حذف حکومت آذربایجان نسبت به دین داران نتیجه ی عکس می دهد.
یعنی می خواهید بگویید که دولت و جامعه برای وضعیت جدید حاضر نیستند؟
بلی، این گونه است. فعلاً که دوره ی شوروی فراموش نشده است و موضع حکومت آذربایجان نسبت به دین مشخص نیست. آنان نمی دانند که دین چیست. آگاهی دهی دینی در جامعه صورت نمی گیرد. در کشور، این همه مشکلات در زمینه ی دین و مسائل دینی وجود دارد اما هیچ سمیناری، میزگردی و کنفرانسی برای آگاهی بخشی دینی برگزار نمی شود. بین دین داران و غیر دین داران بحث و گفت و گو و مناظره انجام نمی گیرد. به سلفی ها اجازه ی ورود به مساجد داده نمی شود و مساجد آنان را می بندند. با این کارها فکر می کنند که آنان حذف می شوند. این گونه نیست. وقتی مساجد را می بندند، به طور پنهانی در خانه ها گردهم می آیند. باید سیاست حذف و فشار متوقف شود. برخی افراطی هستند، افراط گری را تبلیغ و ترویج می کنند، برخی هم دین دار عادی هستند. اما این دو قشر و دو طیف را با هم یکی می دانیم. این فکر اشتباه است.
منبع: مساوات
