اعمال تحریمهای جدید از سوی آمریکا بر علیه روسیه که حامی شماره یک ارمنستان می باشد، در این کشور موجب مذاکرات شدید شده است. در پی این حادثه مشاهده می شود که در میان کارشناسان مسایل سیاسی ارمنستان در رابطه با سیاست جدید ایروان دیدگاههای نوینی در حال مطرح شدن است. این هم عبور به سیاست موازنه سازی همانند دولت باکو در رابطه با کشورهای روسیه و آمریکا و اتحادیه اروپا می باشد.
به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز، دولت ایروان در صدد جلب حمایت واشنگتن در زمینه مناقشه قره باغ کوهستانی در پی تضعیف مواضع روسیه است. چون ارامنه می ترستند که با تضعیف روسیه نتوانند در حد لازم از آمریکا در خصوص مناقشه قره باغ کوهستانی حمایت کافی بگیرند. همه می دانند که ارمنستان یک کشور مستقل نبوده، بلکه یک کشور زیر دست روسیه در منطقه قفقاز جنوبی است. از این رو، بر خلاف آذربایجان نمی تواند در رویاروئی میان روسیه و آمریکا موضع بی طرف بگیرد. عدم مخالفت با دستورات مسکو به معنای قرار گرفتن در هدف واشنگتن می باشد.
با توجه به همه اینها، ارمنستان در ماهها و روزهای اخیر میا روسیه و آمریکا و اتحادیه اروپا، اتحادیه آوراسیا و نیز «ناتو» سرگردان مانده است. اخیرا شاهد آن هستیم که ارمنستان با تمایل بیشتر به ایران، در صدد کاهش دادن وابستگی خود به روسیه است.
برخی از کارشناسان ساده اندیش ارمنی معتقدند که ایروان می تواند در این شرایط غلیظ برای خود یک موضع بی طرف و توام با ائیده موازنه سازی پیدا نماید. برخی دیگر مانند ریچارد کیراکوسیان کمی تند تر رفته و ضمن مورد انتقاد قرار دادن فروش سلاح و تجهیزات نظامی از سوی روسیه به آذربایجان، معتقد است که ایروان باید حق خود را از روسیه مطالبه نماید…
اما مسئله به این سادگی نمی باشد. اخیرا برخی از کارشناسان آمریکائی به ایروان هشدار داده اند که اگر ارمنستان موضع سیاسی و نظامی خود را از روسیه جدا ننماید، واشنگتن به ایروان به عنوان متحد روسیه اشغالگر نگاه خواهد نمود. در این میان گوشمالیهای جدید کاخ کرملین و سورپرایزهای روسیه برای این کشور نیز نباید مورد غفلت قرار بگیرد. اینها مسایلی است که در ماه نوامبر پاسخ های عملی آنها را خواهیم دید…
امروز ارمنستان به خاطر سیاست های اشغالگرایانه خود از همه لوایح منطقه ای و بین المللی منزوی شده و کنار گذاشته شده است. اما با وجود این، تلاش می کند که به عنوان یک کشور ترانزیتی در انتقال گاز ترکمنستان از طریق ایران و گرجستان به اروپا ایفای نقش نماید. الخان شاهین اغلو کارشناس مسایل سیاسی در این خصوص می گوید: «سفر رئیس جمهور ترکمنستان به آذربایجان با دقت تمام در ارمنستان مورد توجه قرار می گیرد. ارمنستان در صدد آن است که گاز ترکمنستان از طریق ایران و ارمنستان به گرجستان منتقل شده و از آنجا نیز به بازارهای اروپا برسد. حتی سارکیسیان در دیدار اخیر خود با حسن روحانی در تهران به همکاری سه جانبه ایران، ارمنستان و گرجستان اشاره نموده است. طبعا تنها هدف وی در این خصوص مسئله انتقال گاز ترکمنستان به اروپا و ایفای نقش ترانزیتی ارمنستان در این زمینه است. با اینکه این مسئله خیالی بیش نیست. اما دولت باکو باید از طریق دیپلماتیک به تهران و عشق آباد و تفلیس پیام بدهد که بر ضد منافع ملی کشورمان گام بر ندارند. آنها منافع ملی آذربایجان را به خوبی درک می کنند. ارمنستان تا زمانی که بر سیاست اشغالگرایانه خود پایان ندهد، باید از همه لوایح و طرحهای منطقه ائی کنار گذاشته شده و منزوی شود».
