روسیه می خواهد جمهوری آذربایجان را از طریق تجزیه و تبدیل آن به کشورهای کوچک، تابع خود نماید
به گزارش مرکز فرهنگی قفقار ، روزنامه «گوندم خبر» جمهوری آذربایجان در مورخ 07/01/93 در مطلبی تحت عنوان در آستانه خطر بزرگ به قلم “محمد ارسوی” آورده است : بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ” ولادیمر پوتین ” وارث روسیه ورشکسته دوران کمونیستی شد. وی بعد از تحویل دولت از ” یلتسین ” توانست نه تنها مانع تجزیه شدن و تبدیل آن به کشورهای کوچک گردد بلکه توانست با سر و سامان دادن به اقتصاد آن، موقعیت این کشور را به جایگاه برتر و چشمگیری در دنیا برساند.
پوتین که در میان شهروندان روسیه به ” پطر دوم ” مشهور شده، همانند وی خود در اندیشه احیای امپراطوری روسیه در جهان بوده و الحاق شبه جزیره کریمه در راستای سیاست های امپریالیستی او می باشد.
پوتین در مورد آذربایجان خصوصا برای حل مناقشه قره باغ در اندیشه برگزاری رفراندوم و الحاق آن به ارمنستان بوده و آذربایجان برای برون رفت از این معضل یا باید به غرب پناه برد و حمایت امریکا و اروپا را برای خود جلب نماید و یا این که همانند بلاروس بایستی گوش به فرمان کرملین شده و از دستورات روسیه پیروی نماید که در هر دو صورت حل مناقشه قره باغ به دلخواه آذربایجان نخواهد بود.
جمهوری آذربایجان با توجه به این که در حال حاضر جایگاه خودش را از دست داده و همانند گذشته برای غرب از اهمیت آن چنانی برخوردار نیست، و امریکا برای استفاده از موقعیت استراتژیکی این کشور برای مقابله با ایران نیاز چندانی به این کشور ندارد و این کشور از طریق نفوذ به عراق و افغانستان دسترسی مستقیم به ایران داشته و علاوه بر آن کوه یخ میان ایران و امریکا چند صباحی است که در حال آب شدن می باشد، بنابراین دولت آذربایجان برای این کشورها همانند گذشته از اهمیت زیادی برخوردار نمی باشد.
امروزه از دیدگاه غربی ها آذربایجان تنها منبع تأمین انرژی این کشورها بوده و به عنوان بشکه های نفتی به آن می نگرند، ولی نگرش روس ها به آذربایجان متفاوت از دیدگاه غرب به این کشور می باشد. یعنی روس ها در فکر اشغال و تصرف آذربایجان بوده و عملکرد آنان در شبه جزیره کریمه دلیل بر این ادعا است. اما چگونه؟
روسیه می خواهد جمهوری آذربایجان را از طریق تجزیه و تبدیل آن به کشورهای کوچک، تابع خود نماید و نشانه های آن به حد کافی موجود بوده و هست، از جمله حمایت آنان از ارمنستان در مناقشه قره باغ و ممانعت از عقب نشینی ارمنی ها از مناطق اشغالی، حمایت از تجزیه طلبان تالش در جنوب و آموزش تجزیه طلبان ” آوار ” و ” لزگی ” در شمال این کشور.
این نویسنده در آخر مقاله خود چنین نتیجه گیری کرده است: روس ها می آیند، ولی هرچند که در دستان شان پرچم سرخ ” لنین ” وجود ندارد، اما می خواهند در 10 سال آینده کشورهایی که قبلا در ترکیب اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی بوده دوباره به تصرف خود درآورده و امپراطوری روس ها را احیا نمایند.
پوتین که در میان شهروندان روسیه به ” پطر دوم ” مشهور شده، همانند وی خود در اندیشه احیای امپراطوری روسیه در جهان بوده و الحاق شبه جزیره کریمه در راستای سیاست های امپریالیستی او می باشد.
پوتین در مورد آذربایجان خصوصا برای حل مناقشه قره باغ در اندیشه برگزاری رفراندوم و الحاق آن به ارمنستان بوده و آذربایجان برای برون رفت از این معضل یا باید به غرب پناه برد و حمایت امریکا و اروپا را برای خود جلب نماید و یا این که همانند بلاروس بایستی گوش به فرمان کرملین شده و از دستورات روسیه پیروی نماید که در هر دو صورت حل مناقشه قره باغ به دلخواه آذربایجان نخواهد بود.
جمهوری آذربایجان با توجه به این که در حال حاضر جایگاه خودش را از دست داده و همانند گذشته برای غرب از اهمیت آن چنانی برخوردار نیست، و امریکا برای استفاده از موقعیت استراتژیکی این کشور برای مقابله با ایران نیاز چندانی به این کشور ندارد و این کشور از طریق نفوذ به عراق و افغانستان دسترسی مستقیم به ایران داشته و علاوه بر آن کوه یخ میان ایران و امریکا چند صباحی است که در حال آب شدن می باشد، بنابراین دولت آذربایجان برای این کشورها همانند گذشته از اهمیت زیادی برخوردار نمی باشد.
امروزه از دیدگاه غربی ها آذربایجان تنها منبع تأمین انرژی این کشورها بوده و به عنوان بشکه های نفتی به آن می نگرند، ولی نگرش روس ها به آذربایجان متفاوت از دیدگاه غرب به این کشور می باشد. یعنی روس ها در فکر اشغال و تصرف آذربایجان بوده و عملکرد آنان در شبه جزیره کریمه دلیل بر این ادعا است. اما چگونه؟
روسیه می خواهد جمهوری آذربایجان را از طریق تجزیه و تبدیل آن به کشورهای کوچک، تابع خود نماید و نشانه های آن به حد کافی موجود بوده و هست، از جمله حمایت آنان از ارمنستان در مناقشه قره باغ و ممانعت از عقب نشینی ارمنی ها از مناطق اشغالی، حمایت از تجزیه طلبان تالش در جنوب و آموزش تجزیه طلبان ” آوار ” و ” لزگی ” در شمال این کشور.
این نویسنده در آخر مقاله خود چنین نتیجه گیری کرده است: روس ها می آیند، ولی هرچند که در دستان شان پرچم سرخ ” لنین ” وجود ندارد، اما می خواهند در 10 سال آینده کشورهایی که قبلا در ترکیب اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی بوده دوباره به تصرف خود درآورده و امپراطوری روس ها را احیا نمایند.
انتهای پیام/د
کلمات کلیدی : نویسنده – جمهوری آذربایجان – در آستانه خطر بزرگ
