استیصال باکو در مساله “قره باغ ” و “دالان لاچین”

در حالیکه حاکمیت جمهوری آذربایجان خود را پیروز جنگ قره باغ می داند، شواهد موجود  از درماندگی و بن بست سیاسی باکو در مساله قره باغ و “دالان لاچین” حکایت دارد.

به گزارش پایگاه خبری حقایق قفقاز به نقل از «بیزیم یول»، قابیل حسینلی، از تحلیلگران تبلیغ کننده سیاست های الهام علی اف در خصوص اعتراض باکو به پاریس بخاطر سفر اخیر والری پکرز، یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری فرانسه به خان کندی گفت : «دالان لاچین را از هم اینک به “راه آب” ( محل تردد دائمی و مکرر) تبدیل کرده اند!»

یادآور می شود والری پکرز، نامزد حزب جمهوری خواه فرانسه برای انتخابات ریاست جمهوری این کشور در روز 22 دسامبر به خان کندی سفر کرد که باکو این سفر را غیرقانونی دانسته و به پاریس یادداشت اعتراض تسلیم کرده است.

قابیل حسینلی با اشاره به اینکه از دالان لاچین اغلب  نمایندگان سنای فراسنه و مجالس روسیه و برخی محافل سیاسی این کشورها و نیز ارامنه آمریکا و لبنان استفاده می کنند، گفت: « آنها بدون اجازه گرفتن از باکو، در این اراضی جمهوری آذربایجان به کارهای مخربی مبادرت و سخنرانی می کنند و در کل به حق حاکمیت جمهوری آذربایجان ضربه می زنند. وقایع اخیر نشان می دهد که با این سفرها صبر و تحمل ملت آذربایجان را آزمایش می کنند!  آنها باید بدانند که ملت ما بخاطر این اقدامات آنها خشمگین است و برای تامین حق حاکمیت خود هر لحظه هر آنچه لازم باشد، اتخاذ خواهد کرد.»

قابیل حسینلی در عین حال درباره واکنش پاریس به اعتراض باکو گفت: « حکومت فرانسه در این باره هیچ تدبیری اتخاذ نخواهد کرد. حتی برای دموکراتیک قلمداد کردن این حرکت تلاش خواهند کرد. والری پکرز نیز به عنوان نامزد انتخابات فرانسه به هر جای دلخواه خود خواهد رفت و در هر کشور دلخواه تحت پوشش “برنامه های دموکراتیک” دیدارها و سخنرانی های دلخواه خود را خواهد کرد.»

قابیل حسینلی افزود: « اگر حق حاکمیت جمهوری آذربایجان بر تمامی قره باغ و لاچین تامین شود، تمامی امور امنیتی و مرزی و گمرکی توسط جمهوری آذربایجان انجام خواهد شد و پس از آن، شهروندان هر کشوری با گرفتن مجوز از باکو به راحتی می توانند به این منطقه سفر کنند و شرایط تردد وسائط نقلیه نیز تامین خواهد شد. اما، از هم اکنون این دالان به “راه آب” ( محل تردد دائمی و مکرر) تبدیل شده است و شهروندان راستگرا – ملی گرا از کشورهای مختلف، نمایندگان مجالس، سیاستمداران و عناصر تبهکار از جمله اعضای آسالا و داشناک و سایر سازمان های تروریستی آزادانه به این بخش از خاک جمهوری آذربایجان تردد می کنند.  مورد بسیار ناخوشایند نیز این است که هنوز هم تقریبا  13 هزار تا 15 هزار نیروی مسلح ارمنی در مناطق کوهستانی که تحت کنترل جمهوری آذربایجان نیست، استقرار دارند و به توافق 10 نوامبر 2020 تاکنون عمل نشده و این نیروها خلع سلاح نشده اند.

نیروهای صلح بان روسیه نیز استقرار و جابه جایی این نیروها را عادی تلقی می کنند. باکو چندین بار به روسیه بخاطر این رویکرد نیروهای حافظ صلح روس در منطقه قره باغ اعتراض کرده است. اما، روسیه دولتی است که با بی احترامی به حقوق بین المللی به تعهداتی که خود  می پذیرد عمل نمی کند. اگر حرکات و اعمال نیروهای صلح بان روسیه علیه حق حاکمیت و تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان فهرست شود، سند بلندبالایی خواهد شد. طبیعی است که جمهوری آذربایجان استقرار بلندمدت این نیروها در منطقه را نمی خواهد. مسکو می خواهد برای این نیروها از سازمان ملل مجوز بگیرد، اما سازمان ملل نیز بخاطر عدم رضایت باکو این مجوز را به نیروهای صلح بان روسیه در قره باغ نمی دهد. ترکیه نیز از فعالیت نیروهای صلح بان روسیه در قره باغ ناراضی است و رجب طیب اردوغان، رییس جمهور ترکیه در دیدار با ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه، اعطای اختیارات بیشتری به مرکز نظارت مستقر در آغدام ( مرکز مشترک روسیه و ترکیه در آغدام برای نظارت بر آتش بس قره باغ) را خواستار شده است که هنوز روسیه به این پیشنهاد ترکیه  جوابی نداده است. حمایت  نیروهای صلح بان روسیه از ارامنه در بخش کوهستانی قره باغ دیگر عادی شده است و این نیز همگان  را در جمهوری آذربایجان خیلی ناراحت می کند و همه خواستار اتمام فعالیت آنها در این منطقه هستند.»

گفتنی است نق زدن ها و اعتراضات ملایم و گلایه های رسانه ای و سیاسی باکو در مقابل مراودات روسیه و فرانسه و آمریکا و انگلیس با قره باغ در شرایطی است که باکو در ماه های گذشته با بهانه قرار دادن تردد چند کامیون از ایران به قره باغ، جنجال و تنش فوق العاده ای را در روابط جمهوری آذربایجان با ایران ایجاد کرد. همچنین جالب توجه است که خونسردی و بی اعتنایی دولت های روسیه و کشورهای اروپایی و آمریکا به اعتراض های باکو بخاطر مرداوت شان با قره باغ در شرایطی است که مقامات و دست اندرکاران ایرانی در مواجهه با جنجال و هیاهوی بی پشتوانه مقامات باکو درباره کامیون های ایرانی، به شدت دستپاچه شدند و موجبات تشدید اهانت های شدید باکو به جمهوری اسلامی ایران را فراهم کردند.