به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز، در آستانه انتخابات شوراهای محلی گرجستان در ۴ اکتبر، روزنامه «ینی مساوات» جمهوری آذربایجان با انتشار گزارشی، دولت گرجستان را به تبعیض آشکار علیه اقلیت آذری این کشور متهم کرد. این روزنامه مدعی شد که در لیست نامزدهای حزب حاکم «رویای گرجستان»، سهم آذری‌ها به‌طور ناعادلانه‌ای نادیده گرفته شده و در مقابل، ارمنی‌ها با چراغ سبز دولت در جایگاه غالب قرار گرفته‌اند. به‌عنوان مثال، در لیستی ده‌نفره، هفت تا هشت نفر از نامزدها را ارمنی‌ها تشکیل می‌دهند.
شهلا جلیل‌زاده، تحلیل‌گر آذربایجانی، در واکنش به این گزارش، با اشاره به پراکندگی جمعیتی آذری‌ها در گرجستان گفت: «آذربایجانی‌ها پس از گرجی‌ها، گروه قومی اصلی در کشور هستند.» او تأکید کرد که این جمعیت عمدتاً در منطقه کومو-کارتلی (Kvemo-Kartli) زندگی می‌کنند و حدود ۴۲٪ از جمعیت آن منطقه را تشکیل می‌دهند.
جلیل‌زاده افزود که در مناطقی مانند مارنئولی (۸۴٪)، بولنیسی (۶۳٪)، دمانیسی (۶۵٪) و گاردابانی (۴۳٪)، آذری‌ها اکثریت جمعیت را تشکیل می‌دهند. این مناطق، از نظر جغرافیایی، با قلمرو تاریخی «بورچالی» مطابقت دارند—نامی که رسانه‌ها و مقامات جمهوری آذربایجان برای مناطق آذری‌نشین گرجستان به کار می‌برند.
با وجود انتقادها، جلیل‌زاده به نمونه‌هایی از مشارکت آذری‌ها در ساختار سیاسی گرجستان اشاره کرد:
حضور نمایندگانی چون ساوالان میرزایف، زائور دارگالی و عبدالله اسماعیل‌اف در مجلس ملی
شهردار آذری‌تبار مارنئولی و نامزد فعلی شهرداری از حزب حاکم، داور اسماعیل‌اف
فعالیت «خانه آذربایجان» در مارنئولی
مشاورت ساوالان میرزایف برای نخست‌وزیر گرجستان
او با رد وجود تبعیض سیستماتیک، گفت: «کمبود منابع انسانی برای اقلیت‌های قومی محتمل است، نه تبعیض ساختاری.» به‌زعم او، آذری‌ها می‌توانند با مشارکت فعال‌تر در سیاست، نقش مؤثرتری در توسعه روابط دوجانبه ایفا کنند.
جلیل‌زاده در پایان پیشنهاد کرد که جمهوری آذربایجان می‌تواند حمایت بیشتری از اقلیت‌های قومی آذری‌تبار در گرجستان ارائه دهد؛ حمایتی که به جای تقابل، بر تقویت مشارکت و همزیستی متمرکز باشد.
