به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز، بیانیه مسکو اکنون چیزی جز یک کاغذپاره نیست. این پرسش مطرح است که آیا بیانیه واشنگتن و توافقنامه صلح میان باکو و ایروان نیز با دشواریهای حقوقی و اجرایی مشابه مواجه خواهد شد؟
اظهارات رئوف میرقدیروف درباره آینده توافقنامه صلح:
رئوف میرقدیروف، روزنامهنگار باتجربه آذربایجانی، درباره آینده حقوقی و اجرایی بیانیه واشنگتن و توافقنامه صلح باکو و ایروان گفت:
«حتی نمیتوان گفت که در ۱۵ تا ۲۰ روز آینده در منطقه چه اتفاقی خواهد افتاد!»
به گزارش میدان تیوی، میرقدیروف با اشاره به دشواریهای فرایند حقوقیسازی توافقنامه صلح در ارمنستان افزود:
«برای اینکه توافقنامه امضا شده به مرحله قانونی برسد—یعنی برای تصویب آن در فرایند قانونی در ارمنستان—باید همهپرسی برگزار شود و قانون اساسی اصلاح گردد. انتظار میرود این همهپرسی در سال ۲۰۲۷ برگزار شود. گفتن اینکه دقیقاً وضعیت سیاسی ارمنستان در دو سال آینده چگونه خواهد بود، یا حالوهوای منطقه در سه ماه یا حتی ۱۵ تا ۲۰ روز آینده چگونه خواهد بود، بسیار دشوار است.»
مقایسه با بیانیه مسکو و تغییرات سریع منطقهای:
▫️میرقدیروف در ادامه گفت:
«به عنوان مثال، جنگ ۴۴ روزه در سال ۲۰۲۰ رخ داد و سپس اعلامیهای میان آذربایجان و ارمنستان با مشارکت ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، امضا شد. آن اعلامیه شامل جادهای بود که ما آن را “کریدور زنگزور” مینامیم و قرار بود تحت کنترل روسیه باشد. اما امروز آن سند فقط تکهکاغذی است که هیچکس به آن نیاز ندارد و هیچکس آن را به خاطر نمیآورد! اکنون نیز اعلامیهای با مشارکت ترامپ امضا کردهاند که آن را “جاده ترامپ” مینامند. میبینید که وقایع چقدر سریع در حال تغییر هستند.»
بندهای حساس بیانیه واشنگتن و واکنشها:
در بند ۳ بیانیه واشنگتن، حق «ارتباط بدون مانع» میان بخش اصلی خاک جمهوری آذربایجان با نخجوان، با حضور آمریکا و طرفهای ثالث، در نظر گرفته شده است.
اجرای این بند بهعنوان نقض حق حاکمیت ملی ارمنستان و ایجاد تغییرات ژئوپلتیکی در منطقه تلقی میشود و با مخالفتهای جدی در داخل ارمنستان و منطقه مواجه شده است.
این امتیاز مشابه همان چیزی است که در بند ۹ بیانیه مسکو با نظارت نیروهای فدرال روسیه پیشبینی شده بود—بیانیهای که اکنون کانلمیکن تلقی میشود!