Qafqazagency.ir xəbər verir ki,«Ermənistan və Azərbaycan arasında Vaşinqtonda Trampın iştirakı ilə imzalanan sülh sazişi böyük müzakirələrə səbəb olub; çünki bu sazişə əsasən, Azərbaycanın Naxçıvanla əlaqəsini təmin edən strateji Zəngəzur dəhlizi yüz il müddətinə bir Amerika şirkətinə verilib. Bu məsələ İrandan gələn narahatlıqlar, ABŞ-dakı erməni lobbisinin etirazları və Trampın Nobel Sülh Mükafatını qazanmaq istəyi ilə üst-üstə düşür.»
“Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyan və Azərbaycanın prezidenti İlham Əliyev Vaşinqtonda Trampın iştirakı ilə iki ölkə arasında sülh sazişi imzaladılar. Bu məsələ böyük səs-küyə səbəb oldu. Çünki bu sazişə əsasən, Ermənistanın Sünik vilayətində yerləşən və Azərbaycanın Naxçıvan Respublikası ilə əlaqəsini təmin edən Zəngəzur dəhlizi yüz il müddətinə bir Amerika şirkətinə təhvil verilib.
İran İslam Respublikası bu razılaşmaya cavab olaraq, Qafqazda sülhü alqışladığını bildirərək, sərhədlərinin yanında yadellilərin mövcudluğuna icazə verməyəcəyini bəyan etdi. Ermənistan xarici işlər nazirinin müavini də Tehrana səfəri zamanı bu razılaşma barədə izahlar verib.
Əlbəttə, qeyd etmək lazımdır ki, ABŞ-ın Qafqaz bölgəsində uzunmüddətli hədəfləri var. Amma Trampın bu cür görüşlər keçirməsinin səbəblərindən biri Nobel Sülh Mükafatını əldə etməkdir. O, bu mükafatı alan beşinci ABŞ prezidenti olmaq istəyir.
Tramp müxtəlif ölkə rəhbərləri ilə görüşlərində onlardan xahiş edir ki, onu bu mükafata namizəd göstərsinlər. Sonuncu dəfə Ermənistan və Azərbaycanın dövlət başçıları onun təzyiqi ilə Trampı namizəd irəli sürüblər. Pakistan, Kamboca və sionist rejim də bu tələbi yerinə yetirib. Tramp bununla kifayətlənməyib, Norveçin maliyyə naziri ilə də əlaqə saxlayaraq Nobel mükafatını almağın şərtləri barədə soruşub.
Bu mövzuda Economist həftəliyi həmin dəbdəbəli mərasimə işarə edərək bildirib ki, imzalanan sazişdə Əliyev və Paşinyan sadəcə öz adlarının baş hərflərini müqavilənin altında yazıblar, amma imzalamayıblar. Çünki Azərbaycan Ermənistanın konstitusiyasının dəyişdirilməsini, oradan Qarabağla bağlı iddiaların çıxarılmasını tələb edir. Paşinyana gəldikdə isə, onun Ermənistanda nüfuzu çox aşağıdır və yalnız təxminən 13 faiz erməni ona etimad göstərir.
Bundan əlavə, gələn il Ermənistanda seçkilər keçiriləcək və belə bir sülh müqaviləsinin imzalanması məntiqli görünmür. Burada erməni lobbisinin rolunu da qeyd etmək lazımdır. Erməni lobbisi, ABŞ-da sionist lobbidən sonra ən güclü lobbilərdən biridir. Amerika Erməni Milli Komitəsi və Amerika Erməni Milli Məclisi kimi əsas təşkilatların rəhbərliyi ilə bu razılaşmanı ədalətsiz sayırlar. Onların fikrincə, bu müqavilədə Qarabağ ermənilərinin statusu, erməni əsirlərinin azad olunması və məcburi köçkünlərin geri dönüş hüququna heç bir işarə yoxdur. Eyni zamanda, dəhlizin ABŞ-a verilməsi Ermənistanın suverenliyini təhlükə altına alır. Erməni lobbisi bu müqaviləyə qarşı çıxmaq üçün Konqres üzvləri və erməni əsilli qubernator daxil olmaqla bütün imkanlarını səfərbər etməyə çalışır. Yaddan çıxarmayaq ki, Ermənistan-Azərbaycan toqquşmalarının qızğın vaxtında erməni lobbisi ABŞ Konqresinin o zamankı spikeri Nensi Pelosini və bir qrup konqresmeni Ermənistana gətirərək bu ölkəyə dəstək nümayiş etdirmişdi.
Sonda demək olar ki, İran İslam Respublikası bu məsələdə maraqlı olan ölkələrin – Rusiya, Çin və Hindistanın – bütün potensialından istifadə etməlidir ki, ölkəmizin mənafelərinə ən az zərər dəysin.”
